سلام مــاه مــن !

دیشب دلتنگ شدم و رفتم سراغ آسمان اما هر چه گشتم اثری از ماه نبود که نبود …!

گفتم بیایم سراغ ِ خودت ..

احوال مهتابیت چطور است ؟!

چه خبــر از تمام خوبی هایت و تمام بدی های مــن ؟!

چه خبــر از تمام صبــرهایت در برابر تمام ناملایمت های مــن ؟!

چه خبر از تمام آن ستاره هایی که بی من شمردی و من بی تو ؟!

چقدر نیامده انتظار خبــر دارم ؟!

چه کنم دلم بــرای تمــام مهــربانی هایت لک زده است !

راستی ، باز هم آســمان دلت ابری است یا ….؟!

می دانم ، تحملم مشکل است …. اما خُب چه کنم؟!

یک وقت خســته نشوی و بــروی مــاه دیگری شود …. هیچ کس به اندازه مــن نمی تواند آســـمانت باشد !

تو فقط ماه من بمون و باش !

ماه من !

مراقب خاطراتمان ، روزهای با هم بودنمان .. خلاصه کنم بهونه موندنم مراقب خودمون باش !

روز مبادا

وقتی تو نيستی
نه هستهای ما چونان که بايدند 
نه بايدهای ما

مثل هميشه ،
آخر حرفم را 
و حرف آخرم را
با بغض فرو می خورم

عمريست لبخندهای لاغر خود را 
در دل ذخيره می کنم 
باشد 
برای روز مبادا
اما در صفحه های تقويم 
روزی به نام روز مبادا نيست

آن روز هر چه باشد 
روزی شبيه ديروز
روزی شبيه فردا
روزی شبيه همين روزهای ماست 
اما کسی چه می داند
شايد امروز نيز 
روز مبادا باشد 

وقتی تو نيستی
نه هستهای ما چونان که بايدند 
نه بايدهای ما

هر روز بی تو 
روز مباداست !

قیصر امین پور